-
1 dissipare
dissipare v. ( dìssipo) I. tr. 1. ( disperdere) dissiper, balayer, disperser: il sole ha dissipato le nuvole le soleil a dissipé les nuages. 2. ( fig) dissiper, balayer, chasser: dissipare i timori di qcu. dissiper les craintes de qqn; dissipare un dubbio balayer un doute; dissipare ogni dubbio chasser tous les doutes. 3. ( fig) ( sperperare) gaspiller, dilapider: dissipare il patrimonio dilapider son patrimoine; dissipare le forze gaspiller ses forces. II. prnl. dissiparsi 1. se dissiper, se disperser, s'évanouir: la nebbia si è dissipata le brouillard s'est dissipé. 2. ( fig) s'évanouir, disparaître intr.: si è dissipato ogni sospetto su questa persona tous les doutes au sujet de cette personne ont disparu. -
2 dissipare
1) разогнать, рассеять, развеять••2) растратить, промотать* * *гл.общ. расточать, разбрасывать, разгонять, рассеивать, растрачивать -
3 dissipare
dissolve( sperperare) squander* * *dissipare v.tr.1 ( disperdere) to disperse, to dispel: dissipare nubi, foschia, un dubbio, dei timori, to dispel clouds, mist, a doubt, fears2 ( scialacquare) to dissipate, to waste, to squander: dissipare tutto il proprio denaro, to squander all one's money; dissipare le proprie sostanze, to squander one's property.◘ dissiparsi v.intr.pron. to be dispelled, to be dispersed; ( sparire) to disappear, to vanish: le nubi si dissipano, the clouds are dispersing (o vanishing); i suoi sospetti non si dissiparono, his suspicions were not dispelled.* * *[dissi'pare]1. vt1) (disperdere: nubi, nebbia) to disperse, (fig : dubbi, timori) to dispel2) (sprecare) to squander2. vip (dissiparsi)* * *[dissi'pare] 1.verbo transitivo1) (disperdere) to dispel, to dissipate form. [ nebbia]2) fig. (fugare) to quieten, to dissipate form., to dispel [dubbio, paura]; to remove, to quieten, to dissipate form. [ sospetto]3) (dilapidare) to dissipate form. [ patrimonio]2.verbo pronominale dissiparsi1) (scomparire) [ nebbia] to disperse2) fig. [dubbio, sospetto] to dissipate* * *dissipare/dissi'pare/ [1]2 fig. (fugare) to quieten, to dissipate form., to dispel [dubbio, paura]; to remove, to quieten, to dissipate form. [ sospetto]II dissiparsi verbo pronominale1 (scomparire) [ nebbia] to disperse2 fig. [dubbio, sospetto] to dissipate. -
4 dissipare
-
5 dissipare
1. v.t.1) рассеять2) (dilapidare) пустить по ветру, промотать2. dissiparsi v.i.рассеяться (anche fig.) -
6 dissipare un intero patrimonio
Italiano-russo Law Dictionary > dissipare un intero patrimonio
-
7 растратить целое состояние
Русско-итальянский юридический словарь > растратить целое состояние
-
8 patrimonium
patrimōnium, iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut, das väterliche Erbgut, Erbvermögen, Vermögen, patr. satis amplum, satis lautum, Cic.: artum (spärliches), Val. Max.: amplum et copiosum, Cic.: lautum et copiosum, Cic.: exiguum, Val. Max. u. Iustin.: luculentissimum, Cic.: ornatissimum (wohlbestellte, schönste), Cic.: publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii luculentissimi, Cic.: patrimonii tertia pars, Plin. ep.: patr. populi Romani, Cic. – paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator (Verfechter), Cic. – accipere duo lauta et copiosa patrimonia, Cic.: aequare patrimonia, Iustin.: quadrantes aggerere patrimonio, Phaedr.: acquirere magnum patrimonium, Hygin.: amittere patrimonium, Nep. u. Sall.: amplificare patrimonium, Colum.: augere patrimonium, Cic.: comedere patrimonium, Cic.: concedere alci patrimonii partes, Iustin.: conferre patrimonii tertiam partem in ea, quae solo continerentur, auf liegende Güter verwenden, Plin. ep.: patrimonium conficere (verbrauchen, vertun) cum alqo, Cic.: consequi amplissimum patrimonium, Val. Max.: ut frater meus existimet adiuncto isto fundo patrimonium fore suum per te constitutum (geregelt), Cic.: devorare patrimonium, Cic.: dimittitur patrimonium, wild verschleudert, Cic.: dissipare patrimonium Graecorum conviviis (in Schm. mit Gr.), Cic.: lege Semproniā patrimonium publicum dissipari, Cic.: distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere (vergeuden) patrimonium suum, patrimonia, Cic.: eripere alci patrimonium, Cic.: expellere alqm e patrimonio tamquam e naufragio nudum, Cic.: obtinere (behaupten) alcis tam amplum et copiosum patrimonium, Cic.: partiri (inter se) exigua patrimonia, Iustin.: redigere patrimonium in nummos, zu Gelde machen, Lact.: relinquere (hinterlassen) patrimonium, Colum. (vgl. unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium paterni nominis ac memoriae nostrae relinquemus, Cic.
-
9 patrimonium
patrimōnium, iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut, das väterliche Erbgut, Erbvermögen, Vermögen, patr. satis amplum, satis lautum, Cic.: artum (spärliches), Val. Max.: amplum et copiosum, Cic.: lautum et copiosum, Cic.: exiguum, Val. Max. u. Iustin.: luculentissimum, Cic.: ornatissimum (wohlbestellte, schönste), Cic.: publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii luculentissimi, Cic.: patrimonii tertia pars, Plin. ep.: patr. populi Romani, Cic. – paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator (Verfechter), Cic. – accipere duo lauta et copiosa patrimonia, Cic.: aequare patrimonia, Iustin.: quadrantes aggerere patrimonio, Phaedr.: acquirere magnum patrimonium, Hygin.: amittere patrimonium, Nep. u. Sall.: amplificare patrimonium, Colum.: augere patrimonium, Cic.: comedere patrimonium, Cic.: concedere alci patrimonii partes, Iustin.: conferre patrimonii tertiam partem in ea, quae solo continerentur, auf liegende Güter verwenden, Plin. ep.: patrimonium conficere (verbrauchen, vertun) cum alqo, Cic.: consequi amplissimum patrimonium, Val. Max.: ut frater meus existimet adiuncto isto fundo patrimonium fore suum per te————constitutum (geregelt), Cic.: devorare patrimonium, Cic.: dimittitur patrimonium, wild verschleudert, Cic.: dissipare patrimonium Graecorum conviviis (in Schm. mit Gr.), Cic.: lege Semproniā patrimonium publicum dissipari, Cic.: distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere (vergeuden) patrimonium suum, patrimonia, Cic.: eripere alci patrimonium, Cic.: expellere alqm e patrimonio tamquam e naufragio nudum, Cic.: obtinere (behaupten) alcis tam amplum et copiosum patrimonium, Cic.: partiri (inter se) exigua patrimonia, Iustin.: redigere patrimonium in nummos, zu Gelde machen, Lact.: relinquere (hinterlassen) patrimonium, Colum. (vgl. unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium paterni nominis ac memoriae nostrae relinquemus, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > patrimonium
-
10 промотать имущество
vgener. consumare il patrimonio, dar fondo a un patrimonio, dissipare le facolta -
11 промотать
сов. В разг.( растратить) dilapidare vt, scialacquare vt, dissipare vt, sperperare vtпромотать состояние — scialacquare / dilapidare un patrimonio -
12 прокутить
сов. В( промотать) dissipare vt, sperperare vt (in sbornie, divertimenti)* * *vgener. far la festa a un patrimonio -
13 промотать
scialacquare, sperperare* * *сов. В разг.( растратить) dilapidare vt, scialacquare vt, dissipare vt, sperperare vtпромота́ть состояние — scialacquare / dilapidare un patrimonio
* * *vgener. mandar a male (имущество), mandare a fondo (имущество) -
14 consumare
I. consumare v. ( consùmo) I. tr. 1. ( logorare) user: consumare le scarpe user ses chaussures; consumare i freni user les freins. 2. (terminare a poco a poco, esaurire) épuiser: consumare le provviste épuiser les provisions, consommer toutes les provisions; consumare le forze épuiser ses forces. 3. ( adoperare) consommer, user: ho consumato almeno tre penne j'ai consommé au moins trois bics. 4. (rif. a carburante) consommer (anche assol.): questo mese abbiamo consumato molto gas ce mois-ci nous avons consommé beaucoup de gaz; quest'auto consuma un litro di benzina ogni dieci chilometri cette voiture consomme un litre d'essence tous les dix kilomètres, cette voiture consomme dix litres aux cent; quanto consuma un condizionatore? combien consomme un climatiseur?; quest'auto consuma poco cette voiture consomme peu. 5. ( dissipare) gaspiller, dilapider: consumare il patrimonio dilapider sa fortune. 6. (rif. a cibo) consommer, manger: i francesi consumano molto burro les Français consomment beaucoup de beurre; questo piatto va consumato caldo ce plat se mange chaud. 7. (rif. a pasti) prendre: consumare i pasti al ristorante prendre ses repas au restaurant. 8. ( fig) (rif. a malattie e sim.) ronger, ( lett) consumer: la malattia lo consuma lentamente la maladie le consume lentement. II. prnl. consumarsi 1. ( logorarsi) s'user. 2. ( terminare) s'épuiser. 3. (esaurirsi, rif. a combustibile e sim.) se consumer: la candela si è consumata completamente la bougie s'est entièrement consumée. 4. ( fig) s'user, s'épuiser: consumarsi sui libri passer son temps dans les livres, avoir le nez plongé dans les livres. 5. ( fig) ( struggersi) se consumer (di de): consumarsi d'amore se consumer d'amour. 6. ( fig) (rif. a invidia, superbia, odio e sim.) être rongé (di par), être dévoré (di par): consumarsi d'odio être rongé par la haine. II. consumare v.tr. ( consùmo) ( portare a compimento) consommer: consumare un delitto consommer un crime; consumare il matrimonio consommer le mariage.
См. также в других словарях:
dissipare — dis·si·pà·re v.tr. (io dìssipo) CO 1. disperdere in direzioni diverse; far svanire, dissolvere: il sole dissipa la foschia | anche fig.: dissipare i timori, i sospetti Sinonimi: disperdere, dissolvere, fugare, scacciare. 2. fig., sprecare,… … Dizionario italiano
dissipare — A v. tr. 1. (anche fig.) dissolvere, disperdere, disseminare, sparpagliare, far dileguare, far svanire CONTR. accumulare, addensare, condensare, infittire 2. (di denaro, di patrimonio e sim.) dilapidare, scialacquare, sperperare, scialare,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
sciupare — sciu·pà·re v.tr. AU 1. danneggiare, guastare qcs.: sciupare una maglia lavandola in lavatrice, sciupare la fodera del divano nuovo, sciupare un libro piegandone le pagine; sciupare un abito, stazzonarlo, sgualcirlo 2a. fig., danneggiare una… … Dizionario italiano
consumare — 1con·su·mà·re v.tr. FO 1a. logorare, deteriorare per usura: consumare le scarpe, il collo della camicia; l attrito ha consumato la fune Sinonimi: corrodere, usurare. 1b. fig., ridurre danneggiando progressivamente: lo studio consuma la vista… … Dizionario italiano
dissipazione — dis·si·pa·zió·ne s.f. CO 1. il dissipare, il dissiparsi e il loro risultato; sperpero: dissipazione del patrimonio Sinonimi: dispersione, spreco. Contrari: economia, parsimonia, risparmio. 2. condotta di vita sregolata: vivere nella dissipazione… … Dizionario italiano
buco — buco1 agg. [der. di bucare, propr. part. pass. senza suff.] (pl. m. chi ), non com. [dotato di un foro o danneggiato da un foro] ▶◀ bucato, forato, perforato. ‖ trapanato. ● Espressioni (con uso fig.): andare buco ▶◀ andare a vuoto, fallire, non… … Enciclopedia Italiana
disperdere — di·spèr·de·re v.tr. (io dispèrdo) AU 1a. allontanare separando, facendo andare in più direzioni: la polizia disperse i dimostranti, la guerra disperse la popolazione; il vento ha disperso i fogli Sinonimi: sparpagliare; disseminare, spargere,… … Dizionario italiano
dissipatore — dis·si·pa·tó·re s.m. 1. CO chi dissipa il patrimonio proprio o altrui, sperperatore Sinonimi: dilapidatore, scialacquatore, sperperatore. Contrari: 1avaro, economo, risparmiatore. 2a. TS tecn. → tritarifiuti 2b. TS tecn. in dispositivi… … Dizionario italiano
scialacquare — scia·lac·quà·re v.tr. 1. CO spendere denaro in modo poco accorto e senza misura, sperperare: scialacquare un eredità, il patrimonio di famiglia | anche ass.: avere la tendenza a scialacquare Sinonimi: dilapidare, dissipare, scialare, sperperare,… … Dizionario italiano
sperperare — sper·pe·rà·re v.tr. (io spèrpero) CO 1. spendere senza criterio, smodatamente: sperperare il denaro, sperperare un patrimonio Sinonimi: dilapidare, disperdere, dissipare, scialacquare. Contrari: accumulare, ammassare, economizzare, risparmiare. 2 … Dizionario italiano
fortuna — {{hw}}{{fortuna}}{{/hw}}s. f. 1 Destino, sorte favorevole o sfavorevole | La ruota della –f, le mutabili vicende umane. 2 Sorte favorevole, destino propizio: è questione di fortuna | Per –f, per buona sorte | Fare –f, diventare ricco | Fare la… … Enciclopedia di italiano